Esas No: 2021/11237
Karar No: 2022/5874
Karar Tarihi: 24.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/11237 Esas 2022/5874 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2021/11237 E., 2022/5874 K. sayılı kararında, sanık hakkında beraat, diğer sanıklar hakkında ise hükümlülük, müsadere ve tasfiye kararı verildiği belirtilmektedir. Karar, katılan vekilinin sanık hakkında kurulan beraat kararına yönelik temyiz talebinin reddedilmesi ve diğer sanıkların hükümlülüklerine ilişkin temyiz taleplerinin incelenmesi sonucunda bozulmuştur.
Kararda, suçun 5607 sayılı yasaya muhalefet olduğu ve suç tarihine göre farklı yasaların uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Suç tarihinde yürürlükte olan yasaların yanı sıra, sonradan çıkarılan yasaların da sanıkların lehine uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, sanıkların hukuki durumunun tayini ve takdiri ile ilgili görevin yerel mahkemeye ait olduğu vurgulanmıştır.
Kararda ayrıca, sanıklara takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak yanlış bir madde gösterilmesi, suça konu kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmemesi ve suç tarihine göre zarar görmeyen bir kişinin dava katılanı olarak kabul edilip vekalet ücretine hükmedilmesi gibi hukuka aykırı durumlar tespit edilmiştir.
Kanun maddelerine gelince, kararda suçun işl
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında hükümlülük, müsadere, tasfiye
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre, katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanıklar ..., ..., ..., ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
1)Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanıkların eylemlerinin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddeleri (sanıkların ayrı ayrı sorumlu oldukları kaçak eşya miktarı gözetilmek suretiyle) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242
sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası nazara alınarak sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2)24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1)Sanıklar hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2) Suça konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve müsadere ile yetinilmesi gerekirken tasfiyeye de karar verilmesi,
3) Suç tarihine göre suçtan zarar görmeyen ...'nın davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin, sanıklar ... ve ...'ın, sanık ... müdafii ile sanık ... müdafiinin, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
