Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12861 Esas 2021/6851 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tali kusurlu olduğu tespit edilen sanığa alt sınırdan verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında günlüğünün sanığın sosyo ekonomik durumu, şahsi halleri ve geliri nazara alınarak 50TL’den takdir edilmesinde mahkeme gerekçesi yerinde görüldüğünden bu konuda bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın ... Şirketi’nin şantiye şefi olduğu, ....Şirketi’nin Bolu Dağı’nda devam eden tünel inşaat işini taşeron şirket olan ... İnş. Ltd. Şti’ne verdiği, olay günü ... İnş. Ltd. Şti çalışanı....’in viyadüklerde kullanmak üzere olay yerine getirilen 4 adet çelik kalıbı indirmekle görevli olduğu, kalıpları indirmek üzere çekicinin üzerine çıktığı, vinç kancasını kalıpların üzerine takmaya çalışırken çelik kalıpların kayması sonucu kalıpların arasında kalarak öldüğü, mahkemece hükme esas alınan İstanbul Teknik Üniversitesi Öğretim Üyeleri’nin hazırlamış olduğu 15.03.2008 tarihli bilirkişi raporunda sanığın ‘’önlemlerin alınması ve uygulamasının denetlenmesinden sorumlu olmasına rağmen ağır malzemelerin indirilmesi sırasında bu işin başında yetkilinin bulunmasını sağlamamış olduğundan’’ kazanın meydana gelmesinde tali kusurlu olduğunun belirtildiği olayda;
Mahkemece talebi bulunan sanık hakkında HAGB hükümlerinin uygulanmamasının ‘’yasal ve takdiri gerekçeleri yanında temel cezanın iki yıldan fazla olduğu gerekçesine de dayandırılması maddi yazım olarak kabul edilmekle bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 4 numaralı paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaleti ile 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 50 TL olarak hesabıyla 30250 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.