MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2008,2009,2010,2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasında; sanığın ... Oto Kurtarma isimli şirketin 1 yıl kadar sahibi olduğunu, sonrasında hastalandığını, cezaevine girip çıktığını, şirket işleriyle ilgilenmediğini, sahte fatura düzenlemediğini,savunması, temyiz dilekçesinde suça konu faturaların ... tarafından çalınıp piyasaya sürüldüğünü, bu konuda ..."ın bilgi sahibi olduğunu belirtmesi; ... hakkında suça konu faturaları kullanmaktan vergi incelemesi yapıldığı ve kamu davası açıldığının anlaşılması, yapılan Uyap sorgulamasında sanığın 13.10.2011-25.05.2014 tarihleri arasında ve halen cezaevinde bulunduğunun görülmesine karşın 2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan da hakkında mahkumiyet hükmü kurulması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından; savunmada adları geçen ... ve ... ile sanıkla birlikte şirket ortağı görünen ... ve ... dışında suça konu faturaları kullandığı tespit edilen mükelleflerin, savunma doğrultusunda tanık sıfatıyla beyanlarının tespit edilmesi, faturaları kullanan mükelleflerden faturaları hangi ticari ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması; dosyada mevcut sanığın yetkilisi göründüğü şirket tarafından ..."na düzenlenen faturalardaki yazı ve imzaların sanığa veya ..."na ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırıldıktan sonra toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 20/02/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.