Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2768 Esas 2014/13008 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : 2504,61 TL maddi, 2000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 14.11.2011 tarihli dilekçesi ile müvekkilinin bir suç soruşturması nedeniyle tutuklandığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.08.2011 tarih, 2011/144 Esas – 2011/179 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan tutuklu kaldığı ve yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, 15.09.2011 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 14.11.2011 tarihinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı anlaşılmakla,
Tazminat davasının dayanağı olan ceza dosyasında davacının fiilen 133 gün tutuklu kalmış olmasına rağmen ve tutukluluk süresinin mahkemece belirleneceği dikkate alınmadan, tutukluluk süresini 130 gün olarak belirleyen bilirkişi raporunun hükme esas alınması suretiyle maddi tazminatın eksik tayini ve davanın kısmen kabul edilmesi karşısında davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken kabul ve red oranlarına göre taraflar lehine veya aleyhine ücreti vekalet takdirine yer olmadığına karar verilmesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin eksik incelemeye ve tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.