Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/22054 Esas 2014/12994 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/22054
Karar No: 2014/12994
Karar Tarihi: 27.05.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/22054 Esas 2014/12994 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle öldürme suçundan mahkum olduğu ve sürücü belgesinin geri alındığı belirtilen bir mahkeme kararı incelenmiştir. Sanığın, yük taşıyan çekiciyi yolda yeterli tedbirleri almadan park ederek yolun sağında bırakması sonucunda araç kendiliğinden hareket edip yürümekte olan bir yayaya çarpıp ölümüne sebep olduğu belirtilmiştir. Sanık tam kusurlu bulunarak hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak, hak yoksunluklarına hükmedilmesi kanuna aykırı bulunmuştur ve hüküm bozulmuştur.
- 5237 sayılı TCK'nın 53/1 maddesi ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi, taksirli suçlarda uygulanamaz.
- 85/1, 62/1, 53/1-6, 63. maddeleri gereğince sanık müebbet hapis cezasına çarptırılabilir.
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hüküm bozulabilir ve yeniden yargılanması gerekmeyen konularda karar verilebilir.

12. Ceza Dairesi 2013/22054 E. , 2014/12994 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/1-6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya kapsamına göre; gündüz vakti meskun mahalde iniş eğimli yolda sanığın idaresinde bulunan çekiciyi üzerinde yük olduğu halde yolun sağında yeterli ve gerekli tedbirleri almadan park etmesi sonucu aracın kendiliğinden hareket ederek kaldırım üzerinde yürümekte olan yayaya çarpıp ölmesine neden olduğu olayda; tırın imdat ve el frenlerini gereği gibi çekip kontrol etmeyen ayrıca aracın tekerlerini kaldırıma doğru çevirip önüne takoz koymayan sanığın olayın oluşumunda tam kusurlu olduğu, park esnasında tırların vitesinin boşta bırakılmasının teknik bir zorunluluk olup olmadığı hususunun araştırılmasının sonuca etkili olmadığı anlaşılmakla, bu konuda tebliğnamedeki bozma öneren 1 nolu görüşe, tam kusurlu olarak bir kişinin ölümüne sebep olan sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmemesine ilişkin gerekçenin oluş ve dosya kapsamı ile uyumlu olduğu anlaşılmakla, bu konuda bozma öneren 2 nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün hak yoksunluğuna ilişkin 6. paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.