
Esas No: 2014/9926
Karar No: 2014/21192
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/9926 Esas 2014/21192 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Afyonkarahisar Aile Mahkemesi
TARİHİ :13.02.2014
NUMARASI :Esas no:2013/26 Karar no:2014/136
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından; kusur belirlemesi ve tazminat taleplerinin reddi yönünden, davalı (koca) tarafından ise; yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle, boşanma davası içinde istenen ve hüküm altına alınan Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesinden kaynaklanan ve boşanmanın eki sayılan tazminatların harca tabi olmadığı, bunun sonucu olarak bu taleplerin reddi veya kabulü halinde taraflar lehine ayrıca vekalet ücreti takdir edilemeyeceğine yine boşanma davalarında yargılama giderlerinin davanın kabul veya reddi dikkate alınarak takdir edileceğinin (HMK.md.326) anlaşılmasına göre davalı kocanın tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının daha ağır davalı kocanın az kusurlu olduğu kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan delillerden, 29.01.2009 tarihinde koca tarafından açılıp retle sonuçlanan Afyonkarahisar Aile Mahkemesinin 10.05.2011 gün 2009/89 esas, 2011/417 karar sayılı dava dosyasında, davalı kadının boşanmayı gerektirir kusurlu bir davranışının kanıtlanamadığı, bu hükmün Yargıtayca onanarak kesinleştiği ve bu kesinleşen ret kararından sonra tarafların bir araya gelmedikleri dosya kapsamı ile sabit olmuştur. Bu durumda, kadının kusurlu bir davranışının kanıtlanmadığı ve kesinleşen mahkeme ilamı ile sabit olduğuna göre, bu dava dosyasındaki kadına kusur yükleyen tanık beyanlarına itibar edilemez. Aynı mahkeme kararında, davacı kocanın ailesinin evliliğe müdahalesine sessiz kaldığı sabit olmuştur. Bu durumda, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda kadının bir kusurunun kanıtlanmadığı, ailesinin evlilik birliğine müdahalesine sessiz kalan kocanın ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekmektedir. Hal böyle olunca, mahkemece davacı kadının ağır, davalı kocanın ise az kusurlu olduğu kabul edilerek, bu hatalı kusur belirlemesine göre davacı kadının maddi tazminat (TMK.md.174/1) talebinin reddi yanlış olmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple kusur belirlemesi ve maddi tazminat yönünden BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan tarafların sair temyiz itirazlarının 1. bentte belirtilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.30.10.2014(Prş.)