Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/9913 Esas 2014/21150 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İzmir 4. Aile Mahkemesi
TARİHİ :02.05.2013
NUMARASI :Esas no:2012/359 Karar no:2013/363

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece, davacı (koca)"nın güven sarsıcı davranışlar içerisine girdiği, davalı (kadın)"ın ise eşine hakaret ettiği ve birlik görevlerini yerine getirmediği gerekçesiyle tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, tarafların kusur durumlarına esas alınan ve 2006 yılında gerçekleştiği anlaşılan olaylardan sonra davacı (koca)"nın hastalığı nedeniyle tarafların 2008 yılında yeniden bir araya geldikleri ve evlilik birliğinin uzunca bir süre devam ettiği, dolayısıyla tarafların bu tarihten önceki olayları karşılıklı olarak affettikleri, en azından hoşgörü ile karşılamış sayılmalarının gerektiği anlaşılmaktadır. Affedilen veya hoşgörü ile karşılanan olaylar taraflara kusur olarak yüklenemez. Davacı (koca) son olarak 2011 yılının Haziran ayında ortak çocuk T..’ın kendisini ittirip kovduğunu ve eşinin bu olayda kendisine destek olmadığını iddia etmiş ise de, bu iddiasını ispatlayamamıştır. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.10.2014 (Salı)