20. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4832 Karar No: 2020/3573 Karar Tarihi: 30.06.2020
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2019/4832 Esas 2020/3573 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak sanığın önceden aldığı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin uygulanma koşulları bulunmadığı için, bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlenmeden ikinci suç nedeniyle açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, davanın düşmesine karar verilmiştir. Ayrıca TCK'nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler dikkate alındığında, sanığın yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyecek bir ihlalde bulunduğu için sanığın hukuki durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Söz konusu kanun maddeleri şunlardır: 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi, aynı kanunun 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde.
20. Ceza Dairesi 2019/4832 E. , 2020/3573 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : İSTANBUL Anadolu 53. Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : 1- Sanık hakkında, bu eylemi nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı, dolayısı ile hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kurumunun uygulanma koşulları bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra, işlemiş ise 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi; aksi halde 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması, 3- 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklik nedeniyle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır." hükmü gözetildiğinde dosya kapsamına göre; sanığın çağrı kağıdını tebliğ alarak denetime başladığı ve denetim süreci devam ederken 24/12/2014 tarihli görüşmesine katılmaması üzerine, 30/12/2014 tarihli birinci uyarının 09/01/2015 tarihinde kendisine tebliğ edildiği, 14/01/2015 tarihinde vaka sorumlusu ile görüşen sanığın sonrasındaki görüşmelere katılamayarak yükümlülüğünü ihlal etmesi üzerine, sanığa tekrar yeni bir süre verilerek başvuru yapmaması halinde ısrar etmiş sayılacağı konusunda ihtaratta bulunulmadığının anlaşılması karşısında; sanığın ilk ihtarata uymamasının, kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi olarak kabul edilemeyeceğinden sanığın hukuki durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 30/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.