2. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/10945 Karar No: 2014/21013
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/10945 Esas 2014/21013 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2014/10945 E. , 2014/21013 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İzmir 16. Aile Mahkemesi TARİHİ :04.12.2013 NUMARASI :Esas no:2012/846 Karar no:2013/812
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından, lehine hükmedilen yoksulluk nafakası ve maddi tazminatın miktarları ve manevi tazminat talebi hakkında verilen hüküm yönünden; davalı (koca) tarafından da tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan yönlere ilişkin temyiz itirazları yersizdir. 2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı (kadın) yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. 3-Mahkemece, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı daha fazla kusurlu kabul edilmiş, davacının Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesine dayanan manevi tazminat talebi "kişilik haklarına saldırı teşkil eden bir eylem tespit edilemediği" gerekçesiyle reddedilmiştir. Oysa davalının, eşine zaman zaman "salak, manyak" şeklinde sözler söyleyerek aşağıladığı da toplanan delillerle gerçekleşmiştir. Davalının gerçekleşen bu söz ve davranışları, davacının kişilik değerlerine saldırı oluşturur ve manevi tazminatı gerektirir. Öyleyse davacı yararına Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi uyarınca uygun miktarda manevi tazminat takdir ve tayini gerekir. Bu yön nazara alınmadan isteğin reddi doğru bulunmamıştır. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle davacı yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.10.2014 (Salı)