Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/15350 Esas 2022/2290 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın reddine dair kararın davacı ... Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesinin 14.01.2020 tarihli ve 2017/7252 Esas, 2020/76 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir. Davacı ... Yönetimi vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenmiş olmakla dosya incelendi,gereği düşünüldü:
K A R A R
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre 1941 yılında yapılarak kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır. Daha sonra 1989 yılında 4785 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan orman kadastrosu ile 1941 yılı tahdidinin aplikasyonu ve 2/B madde uygulaması yapıldığı anlaşılmaktadır.
Davacı ... Yönetimi, 26.02.2003 tarihli dilekçesiyle tapuda davalılar adına kayıtlı olan ... ilçesi ... Mahallesi 204 ada 56 parsel sayılı 23.417,58 m2 yüzölçümündeki taşınmazın bir bölümünün yörede yapılıp kesinleşen orman kadastrosu sınırları içindeki Devlet ormanı olduğunu ileri sürerek, tapu kaydının iptali ve adına tescili, davalıların bu bölüme el atmalarının önlenmesi istemiyle dava açmıştır. Mahkemece kesin hüküm nedeniyle davanın reddine ilişkin 26.05.2003 tarihli ve 2003/48 Esas, 2003/202 Karar sayılı kararının Orman Yönetimi tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 25.05.2006 tarihli ve 2006/4629 Esas, 2006/169 Karar sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; “mahkemece 1989 yılında yapılan orman kadastrosunun kesinleştiğinin tespiti durumunda bilirkişi aracılığıyla 1941 yılına ait orman kadastrosu, 1989 yılına ait orman kadastrosu ve aplikasyon ile 2/B madde uygulamasına ilişkin tutanak ve haritalar ile arazi kadastro paftasının çekişmeli taşınmaza uygulanarak konumunun belirlenmesi, taşınmazın orman sınırları içinde kaldığının belirlenmesi durumunda sadece 1941 yılı tahdidinin uygulanması sonucu verilen Köyceğiz Kadastro Mahkemesinin 23.10.1953 tarihli ve 1953/47-180 sayılı ilamının kesin hüküm oluşturmayacağı düşünülmesi, 1941 yılından sonra orman kadastro çalışması bulunmadığının ya da yapılmış olsa da ilan edilmediğinin saptanması durumunda ise eski tarihli memleket haritası ve hava fotoğrafları incelenerek taşınmazın çevre parsellere göre konumunu gösteren kroki düzenlettirilmesi, böylece 1941 yılı orman kadastrosu dışında kalan dava konusu taşınmazın 4785 sayılı Kanun karşısında orman sayılan yerlerden olup olmadığının kesin olarak belirlenmesi’’ gereğine değinilmiş, davalı ... ve arkadaşlarının karar düzeltme istemi Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 2006/14519 Esas, 2006/15689 Karar sayılı kararı ile reddedilmiştir.
Davalı tarafın istemine uygun olarak mahkemenin 26.02.2003 tarihli ve 2006/354 Esas, 2006/61 Karar sayılı kararı ile önceki kararda direnilmiş, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 06.02.2008 tarihli ve 2008/20-56-100 sayılı kararı ile “çekişmeli parselin paylı olarak ... ve Arkadaşları adına kayıtlı olduğu, verilecek karar tüm paydaşları etkileyeceğinden, davanın tüm mirasçılara karşı açılması gerekirken sadece pay sahibi ... aleyhine açıldığı, husumetin diğer paydaşlara yöneltilmesi için davacı taraf olanak verilmesi” gereğine değinilerek, sair temyiz itirazları incelenmeden hüküm bozulmuştur.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılamanın sonunda, davanın reddine karar verilmiş, karar davacı ... Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiş, 20. Hukuk Dairesinin 14.01.2020 tarihli ve 2017/7252 Esas, 2020/76 Karar sayılı kararı ile onanmıştır. Bu defa davacı ... Yönetimi vekili tarafından karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile tutanaklar münderecatına ve Yargıtay ilâmında açıklanan gerektirici sebeplere göre yerinde olmayan ve HUMK'un 440. maddesinde yazılı hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin REDDİNE, anılan Kanunun 442. maddesi uyarınca (6100 Sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi gereğince 1086 Sayılı HUMK'un 427 ila 454. maddeleri yürürlükte bulunduğundan) takdiren 660,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazineye irad kaydına ve 7139 sayılı Kanun'un 33. maddesi uyarınca Orman İdaresi'nden harç alınmasına yer olmadığına, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.