MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Fuhuş
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi , kararın niteliği ile suç tarihine göre ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiği, tebligat yapılamaması halinde, aynı Kanunun 21/2. gereğince MERNİS adresine tebligat yapılması gerekirken, sözkonusu adrese daha önce yapılmış bir tebligat da bulunmadığı halde sanık ...’a Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebliğin usulsüz olduğundan sanığın öğrenme üzerine temyizinin süresinde olduğu belirlenerek , dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1- Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... ...’a yükletilen fuhuş eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanıkların, bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda mağdurların birden fazla kez fuhuş yapmasına aracılık etmesine rağmen, TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmamış ve fuhuş suçunun mağdur sayısınca oluşacağı gözetilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanıklar ... ve ... ile sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafilerinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümleirn temyizine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)- TCK"nın 227/2. maddesinde düzenlenen fuhuş suçunun suç tarihi dikkate alındığında CMK"nın 135 ve 140. maddelerindeki katalog suçlar arasında yer almadığından iletişimin tespiti ile elde edilen görüşme dökümlerinin ve tutanakların bu suç açısından delil değerlendirme yasağı kapsamında olması karşısında, sanıkların aşamalardaki savunmalarında suçlamayı kabul etmemesi ve tüm dosya kapsamına göre sanıkların mağdurlara fuhuş yaptırdığına ilişkin savunmanın aksine sübuta yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeyerek, yerinde görülmeyen gerekçeyle sanıklar ... ve ...’ün beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
b)- Kabule göre de;
Sanıkların, bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda mağdurların birden fazla kez fuhuş yapmasına aracılık etmesine rağmen, TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması ve fuhuş suçunun mağdur sayısınca oluşacağının gözetilmemesi,
c)- UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kaydına göre, sanık ...’ın 25/12/2020 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, ölümün doğruluğu kesin biçimde saptanarak, sanık hakkında açılan kamu davasının TCK’nın 64 ve CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince düşmesine karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden sanık ... müdafisi ile sanıklar ... ve ... ‘ün temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, sanık ... yönünden başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.