5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/18672 Esas 2021/5848 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/18672
Karar No: 2021/5848
Karar Tarihi: 17.05.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/18672 Esas 2021/5848 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen hüküm temyiz edildi. Yerel mahkeme, yasal koşulları gözetmeden hüküm vermiş ve takdiri indirim uygulanırken yanlış maddeler kullanılmıştı. Yeni yayımlanan yasa değişiklikleri de göz önünde bulundurulmadan hüküm verildiği için karar bozuldu ve yerel mahkemeye yeniden değerlendirme yapmak için görev verildi. Hüküm sonrası yayımlanan yasa değişiklikleri sanık lehine olduğu için bu değişikliklerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığı da saptanarak uygulanması gerektiği belirtilmiştir.
5607 sayılı Kanun, suçun temel cezası belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası uyarınca etkin pişmanlık uygulamasını mümkün kılmaktadır. Ayrıca, 3/22. maddesine eklenen düzenleme ile eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilebilmektedir.
TCK 62/1. madde ve fıkrası takdiri indirim uygulanması için düzenlenmiştir. CMK 232/6. maddesine göre, takdiri indirim uygulanırken hüküm verilecek madde belirtilmelidir.
5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilmiştir. Bu nedenle, sanıkların yargılanmasında yeniden değerlendirme yapılması gerekmektedir.

7. Ceza Dairesi 2018/18672 E. , 2021/5848 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK"nun 62/1. madde ve fıkrası yerine TCK"nun 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4. 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.