Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2012/894 Esas 2012/853 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/894
Karar No: 2012/853

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2012/894 Esas 2012/853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Orman Yönetimi, bir tapu davasının ardından tavzih talebinde bulunmuş ancak talebi reddedilmiştir. Ancak yapılan incelemede, davaya konu olan taşınmazda bulunan (B4) ile gösterilen kısım ile 17 nolu parsel arasındaki (A3) ile gösterilen bölümün orman niteliğiyle Hazine adına tescile karar verildiği belirlenmiştir. Bu nedenle (B4) bölümüne ayrı bir parsel numarası verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Mahkemenin reddi yerine talebin kabul edilmesi gerektiğine karar verilmiştir.
Madde 2: Hazineye ait orman ve orman niteliğindeki alanların tespiti, tahsisi ve tescili hakkındaki kanun.

20. Hukuk Dairesi 2012/894 E. , 2012/853 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tavzih davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı Orman Yönetimi, ... köyü 17 nolu parsel hakkında açtıkları tapu iptali ve tescil davası sonucu mahkemece (A) ile gösterilen bölümler yönünden davanın kabul edilerek, orman niteliğiyle Hazine adına tescillerine karar verildiğini ve kararın onanarak kesinleştiğini, işlem yapılmak üzere kadastro müdürlüğüne gönderildiğinde, (B4) ile gösterilen bölümün 17 nolu parselle arasına (A3) ile gösterilen bölüm geldiğinden işlem yapılamadığını, bu nedenle, (B4) bölümüne ayrı bir parsel numarası verilmesi gerektiğini belirterek tavzih talebinde bulunmuştur. Mahkemece, onama suretiyle kesinleşen kararlarda tavzih koşulları oluşmadığı gerekçesiyle talebin reddine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tavzih istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1948 yılında kesinleşen orman tahdidi, 1975 yılında yapılarak kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulamaları, 1984 ve 1997 yıllarında kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulamaları bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına göre mahkemenin değerlendirmesi yerinde değildir.
Şöyle ki; hükme esas alınan raporlara göre dava konusu ... köyü 17 parsel ile (B4) ile gösterilen 2/B alanı arasında mahkemece orman niteliğiyle Hazine adına tescile karar verilen (A3) ile gösterilen bölümün yer aldığı, bu haliyle (B4) bölümü 17 nolu taşınmaza temas etmediğinden hakkında 17 nolu parsel gibi beyanname düzenlenemeyeceği, (B4) ile gösterilen kısmın ayrı bir parsel numarası ile tescil edilmesi gerektiği anlaşıldığından mahkemece tavzih talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken, aksine düşüncelerle yazılı olduğu gibi hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı Orman Yönetiminin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine 02/02/2012 günü oybirliği ile karar verildi.