Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3676 Esas 2020/4863 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3676
Karar No: 2020/4863
Karar Tarihi: 11.11.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3676 Esas 2020/4863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyete karar verdiğini belirtiyor. Kararın temyiz edildiği ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin iptal edildiği belirtiliyor. Ancak tutanaklar ve belgelerde iddia ve savunmanın eksiksiz olarak yer aldığı ve cezanın kanun sınırları içinde tayin edildiği belirtilerek, sanık müdafisinin temyiz talebinin reddedildiği ve hükümlerin onandığı ifade ediliyor. Kanun maddeleri olarak, Türk Ceza Kanunu'nun 103 ve 109. maddeleri belirtiliyor.

14. Ceza Dairesi 2016/3676 E. , 2020/4863 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 11.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.