Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/974 Esas 2019/1895 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/974
Karar No: 2019/1895
Karar Tarihi: 04.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/974 Esas 2019/1895 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kasten yaralama suçundan Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 1 yıl 3 ay ve 5 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak Adalet Bakanlığı, kanun yararına bozma istemiyle bu karara karşı çıkmış ve dosya Yargıtay Ceza Dairesi'ne gönderilmiştir. Daire, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 193/1, 196/1 ve 196/5 maddelerine aykırı olarak sanığın duruşmaya getirilmemesi nedeniyle savunma hakkının kısıtlandığı gerekçesiyle mahkeme kararını bozmuştur.
Kanun maddelerinin açıklaması:
- CMK 193/1: Hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılmaz. Gelmemesinin geçerli nedeni olmayan sanığın zorla getirilmesine karar verilir.
- CMK 196/1: Mahkeme, sorgusu yapılmış olan sanık veya bu hususta sanık tarafından yetkili kılındığı hallerde müdafii isterse, sanığı duruşmada hazır bulunmaktan bağışık tutabilir.
- CMK 196/5: Hastalık veya disiplin önlemi ya da zorunlu diğer nedenlerle yargılamanın yapıldığı yargı çevresi dışındaki bir hastahane veya tutukevine nakledilmiş olan sanığın, sorgusu yapılmış olmak koşuluyla, hazır bulundurulmasına gerek görülmeyen oturumlar için getirilmemesine mahkemece karar verilebilir.

3. Ceza Dairesi 2019/974 E. , 2019/1895 K.

"İçtihat Metni"

Kasten yaralama suçundan sanık ...’ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/2, 86/3-e ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis ve 5 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2008 tarihli ve 2007/508 Esas, 2008/1548 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 07.01.2019 tarih ve 2018/11152 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.01.2019 tarih ve 2019/3206 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 193/1. maddesinde yer alan “Kanunun ayrık tuttuğu haller saklı kalmak üzere, hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılmaz. Gelmemesinin geçerli nedeni olmayan sanığın zorla getirilmesine karar verilir.”, aynı Kanun’un 196/1. maddesinde yer alan “Mahkemece sorgusu yapılmış olan sanık veya bu hususta sanık tarafından yetkili kılındığı hallerde müdafii isterse, mahkeme sanığı duruşmada hazır bulunmaktan bağışık tutabilir.” ve 196/5. maddesinde yer alan “Hastalık veya disiplin önlemi ya da zorunlu diğer nedenlerle yargılamanın yapıldığı yargı çevresi dışındaki bir hastahane veya tutukevine nakledilmiş olan sanığın, sorgusu yapılmış olmak koşuluyla, hazır bulundurulmasına gerek görülmeyen oturumlar için getirilmemesine mahkemece karar verilebilir.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, 05.12.2007 tarihli ikinci celsede, duruşmalara katılmak istediğini beyan eden sanığın, karar duruşmasında yargılamanın yapıldığı yargı çevresi dışında olan ... Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna sevk edildiğinin tespit edildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 193/1 ve 196/5. maddelerine aykırı olarak, vareste tutulma talebi olmadan ve bu hususta mahkeme tarafından bir karar verilmeden, duruşmada bizzat veya SEGBİS vasıtasıyla hazır edilmeyerek yokluğunda yargılamaya devam edilip hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanmasında, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.12.2008 tarihli ve 2007/508 Esas, 2008/1548 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.