Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/8513 Esas 2022/2295 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil, Tazminat

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Mahkemenin verdiği önceki karar ... tarafından bozulmuş olup, bozma ilamında özetle; Mahkemece yapılan araştırma ve incelemenin yetersiz olduğuna değinilerek, çekişmeli taşınmazın 3116 sayılı Kanun'a göre 1942 yılında yapılan orman tahdidine ve 3402 sayılı Kanun uygulamalarına esas olmak üzere 6831 sayılı Kanun’a göre 2004 yılında yapılan aplikasyon, henüz sınırlandırması yapılmayan ormanların kadastrosu ve 2/B uygulamasına göre konumlarının ayrı ayrı belirlenmesi, davacıların dayandığı tapu kayıtlarının yöntemince zemine uygulanması ve kapsamının belirlenmesi ve bundan sonra tapu kaydının tescil ilamı ile oluştuğu ancak Orman İdaresinin tescil davasında taraf olmadığı gözetilerek sonucuna göre karar verilmesi” gereğine değinilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davalı Hazine aleyhine açılan davanın kesin hüküm nedeniyle usulden reddine, davalı ... İdaresi aleyhine açılan davanın ise esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve uyulan bozma ilâmında açıklandığı üzere işlem yapılıp sonucu dairesinde davacıların tapu iptali ve tescil istemlerinin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davacılar vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Ne var ki; eldeki dava, davacılar tarafından, murisleri adına kayıtlı Ağustos 1964 tarih ve 52 nolu tapu kaydına dayanılarak orman vasfıyla Hazine adına tescilli 103 ada 35 ve 12 sayılı parseller hakkında açılan tapu iptali ve tescil ile birlikte taşınmaz üzerinden davalı ... İdaresi tarafından kesilen ağaç bedelinin tazminine yönelik alacak istemli olup, dava dilekçesinde alacak istemine ilişkin dava değeri 1.000 TL olarak gösterilmiş, mahallinde yapılan keşif sonrasında alınan bilirkişi raporunda taşınmazların zemin değeri + kesilen ağaç bedeli toplamı 34.839,12 TL olarak belirlenmiştir. Davacılar vekili 26.10.2017 tarihli duruşmada, tapu iptali ve tescil istemleri reddedildiği takdirde TMK’nin 1007. maddesine göre tazminat istemlerinin kabulüne karar verilmesini talep etmiş, 05.01.2018 tarihli harçlandırılmış ıslah dilekçesi ile dava değerini raporda belirlenen bedel üzerinden ıslah etmiş ancak ıslah dilekçesinde dava sebebini de değiştirecek şekilde, TMK’nin 1007. maddesi gereğince mülkiyet haklarının ihlal edildiğinden bahsederek, devletin kusursuz sorumluluğu bulunduğundan tazminat ödemekle yükümlü olduğuna da değinmiştir. Mahkemece davacıların tapu iptali ve tescil istemleri reddedildiğinden tazminat haklarının da olmayacağı gerekçe gösterilerek davanın tümden reddine karar verilmiş ise de, hükmün gerekçesinden, söz konusu tazminatın taşınmaz üzerinden kesilen ağaç bedelinin tazminine ilişkin alacak istemine yönelik mi olduğu yoksa TMK’nin 1007. maddesine göre tapu sicilinin tutulmasından devletin kusursuz sorumluluğundan kaynaklı alacak istemine ilişkin mi olduğu net anlaşılamamaktadır.
Hal böyle olunca; Mahkemece, davacıların TMK’nin 1007. maddesi kapsamında ıslahla ileri sürdükleri tazminat talepleri yönünden toplanan ve toplanacak deliller çerçevesinde bir değerlendirme yapılarak sonucuna göre karar verilmesi için hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin tapu iptali ve tescil istemine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, alacak istemi yönünden usul ve kanuna aykırı olan hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince ... ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.