MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.09.2019 gün ve 2019/339 Esas, 2019/372 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Olayın intikal şekli, mağdurenin aşamalardaki ifadelerinde daha önceki tarihlerde de sanığın kendisine istismarda bulunduğu yönünde başka delillerle desteklenmeyen soyut iddiaları, intikal günü ise sanığın kendisine dokunduğunu hissetmediğini belirtmesi, tanık anlatımları ile katılan annenin son eylemin gerçekleşme şekline yönelik çelişen beyanları, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 26.11.2019 gün ve 2019/2878 Esas, 2019/2236 Karar sayılı vaki istinaf talebinin esastan reddine dair kurulan hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre atılı suçtan tutuklu bulunan sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı takdirde derhal salıverilmesinin temini hususunun ivedi şekilde mahalline bildirilmesi için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 11.11.2020 tarihinde üyeler ... ile ..."in karşı oyları ve oy çokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY
Aşamalarda değişmeyen tarafsız tanık beyanlarına göre mağdurenin babasının uzaktan akrabası olması ve aynı mahallede ikamet etmesi sebebiyle tanıdığı sanığın, olay günü mağdurenin yanına oturarak elindeki broşürleri gösterirken diğer eliyle kalçasını okşamak şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin ani, kısa süreli ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı nazara alınarak buna göre hüküm kurulması yerine 5237 sayılı TCK"nın 103/1-c.1. maddesi ile temel cezanın belirlenmesi ve bu tarihten önce değişik zamanlarda sanığın, küçük hediyeler vereceğini söyleyerek evine çağırdığı mağdureye yönelik cinsel istismarda bulunduğuna dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından hakkında zincirleme suç hükümlerinin de uygulanamayacağı gözetilerek hüküm kurulması gerekirken sayın çoğunluğun sanığın beraati gerektiğinden bahisle kararın bozulması yönündeki görüşüne değişik gerekçeyle katılmıyoruz.