Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/977 Esas 2019/1893 Karar Sayılı İlamı

Kasten yaralama suçundan sanık ..."un 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İncesu Asliye Ceza Mahkemesinin 13.09.2011 tarihli ve 2010/108 Esas, 2011/142 sayılı kararını müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yaralama suçunu işlediğinin ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanması ile sanığın 5237 sayılı Kanun"un 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin İncesu Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2017 tarihli ve 2017/156 Esas, 2017/253 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 08.01.2019 tarih ve 2018/15303 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.01.2019 tarih ve 2019/3193 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; adı geçen sanık hakkında İncesu Cumhuriyet Başsavcılığının 18.08.2010 tarihli ve 2010/87 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 86/2, 86/3-e maddeleri uyarınca cezalandırılması için kamu davası açılmasına rağmen suçun vasfı değişerek mahkemesince anılan Kanun"un 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca hüküm kurulmuş olması karşısında, 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanununla yapılan değişiklikten öncede anılan suçun uzlaştırma kapsamında olduğu gözetildiğinde, her ne kadar İncesu Asliye Ceza Mahkemesinin 13.09.2011 tarihli kararında bu yönde hukuka aykırılık var ise de, sonuç itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın denetim süresi içerisinde kasten yaralama suçunu işlediğinin ihbar edilmesi üzerine yapılan yargılama sonucunda mahkumiyetine karar verildiği, yukarıda belirtilen hukuka aykırılığın giderilmesi bakımından 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun “Mahkeme tarafından uzlaştırma” başlıklı 254. maddesinin; “Kamu davası açıldıktan sonra kovuşturma konusu suçun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması halinde, kovuşturma dosyası, uzlaştırma işlemlerinin 253 üncü maddede belirtilen esas ve usûle göre yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilir.” şeklindeki düzenlemesi nazara alındığında, dosyasının uzlaştırma işlemlerinin usulüne uygun olarak yerine getirilmesi için uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.





Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; İncesu Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2017 tarihli ve 2017/156 Esas, 2017/253 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.