MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Oluş ve tüm dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuklar hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (a) ve (c) bentleri ile uygulama yapıldığının anlaşılması karşısında; aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken bu hususlar gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılmaması, karşı temyiz bulunmadığından; 5237 sayılı Yasanın 61. maddesine aykırı olarak, TCK’nun 168.maddesinin aynı Yasanın 31.maddesinden önce uygulanması, sonuca etkili görülmediğinden; anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı biçimde "eşit tahsiline" biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ..., ... müdafiilerinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından yargılama giderlerine ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerlerine "Suça sürüklenen çocuklardan neden oldukları toplam 60 TL yargılama giderinin sorumlu oldukları oranda ayrı ayrı alınmasına" tümcesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.