Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/5267 Esas 2015/12503 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Konya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/01/2014
NUMARASI : 2013/548-2014/16

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili özetle Muteveffalar E..B.. ve R.. B... ile davacılardan müvekkil kızları H.. B.. 26.08.2012 tarihinde araçları ile seyir halindeyken davalı idarenin sahibi olduğu 42 HE 070 plakalı araç sürücüsünün %100 kusurlu olarak kendilerine çarptığını ve kaza sonucu E.. B.. ve R..B.."ın vefat ettiğini kaza sonucu davalıların büyük üzüntü yaşadığını bu nedenle davacı H.. B.. C... için 40.000,00 TL diğer çocuklar H.. B.. ve B.. B.. için ayrı ayrı 30.000,00 TL diğer davacılar H.. B.., F.. B.., Y.. K.., M.. K.. ve N..C.. için ayrı ayrı 20.000,00 TL olmak üzere toplam 200.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili kusur oranına itiraz ederek açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın yargı yolu dava şartı nedeniyle davanın reddine dair karar verilmiş ve hüküm süresi içerisinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 106. maddesinde “Genel ve katma bütçeli kuruluşlara, il özel idareleri ve belediyelere ve kamu iktisadi teşebbüslerine ve kamu kuruluşlarına ait motorlu araçların sebep oldukları zararlardan dolayı bu kanunun işletenin hukuki sorumluluğuna ilişkin hükümleri uygulanır” denilmektedir. Anılan Yasanın sekizinci kısmının “İşletenin Hukuki Sorumluluğu” başlıklı birinci bölümünde yer alan 85-90. maddelerinde, motorlu araçların trafik kurallarına ve gereklerine aykırı davranışları sonunda meydana gelen zararlar nedeniyle gerçek ve özel kişilerle, kamu tüzel kişilerinin ayrım yapılmadan aynı sorumluluk kurallarına bağlı olmaları ön görülmüştür. Bu düzenleme itibariyle yasa, kamu idare ve kurumlarına ait ve bu arada kamu hizmetine tahsis edilen motorlu araçların verdikleri zararlardan dolayı, trafik olaylarından doğan zararların özelliği gözönünde tutularak, kamu idare ve kurumlarının özel kişilerle eşit şartlarda aynı esaslara göre sorumlu tutulması gereğini ifade etmiştir. Aynı şekilde anılan yasanın görev ve yetkiye ilişkin 11/01/2011 tarihinde değişikliğe uğrayan 110. maddesinde "işleteni veya sahibi Devlet ve diğer kamu kuruluşları olan araçların sebebiyet verdiği zararlara ilişkin olanları dahil, bu kanundan doğan sorumluluk davaları, adli yargıda görülür." şeklinde ifade edilmiştir. Yasanın anılan bu hükümleri karşısında, kamu araçlarının verdikleri zararlardan dolayı idare, kamu hukuku kurallarına göre değil, “işleten” sıfatıyla özel hukuk kurallarına göre sorumlu tutulabilecektir. Davalının işleteni olduğu aracın neden olduğu zararın tazmini isteği ile açılan davanın, bu kuralları uygulamakla görevli adli yargı yerinde görülmesi gerekmektedir. Diğer yandan 6360 Sayılı Yasa"nın 2-5.maddeleri ile Özel İdarelerin tüzel kişiliği kaldırılmış olması karşısında aynı Yasanın 3/4.maddesi hükmüne göre taşınır taşınmaz malları çeşitli kuruluşlara devredilmesinin davaya etkisi üzerinde durulmamıştır. Yerel mahkemece, açıklanan yasal düzenlemeler gözetilmeksizin yargı yolu bakımından görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 19.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.