Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2012/1244 Esas 2014/5206 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. İŞ MAHKEMESİ (KARTAL 1.İŞ)
TARİHİ : 06/12/2011
NUMARASI : 2009/842-2011/1080
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kömür alacağı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.11.1995-20.07.2009 tarihleri arasında davalı işverenlik nezdinde çalıştığını, 12.07.2009-20.07.2009 tarihleri arasında ücretli izin kullandığını, izin dönüşü davalı yan tarafından iş akdine haksız ve nedensiz olarak son verildiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili işverenlik nezdinde çalışmakta iken, izinsiz ve habersiz olarak izin kullandığını, bunun üzerine davacının farklı bir bölüme yerleştirildiğini, ancak davacının bu talimata uymayıp mazeretsiz olarak işyerine gelmeyerek iş akdini kendisinin feshettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C)Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalı işyerinde çalıştığı, haksız olarak işten çıkartıldığı, kıdem, ihbar ve diğer sosyal işçilik haklarına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı süresi içersinde taraflarca temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dosyadaki bilgi ve belgelerden ve özellikle davacının yemininden, davacının bakiye yıllık izin süresinin 107 gün olması karşısında net 3563 TL yıllık izin alacağına hükmedilmesi gerekirken 7.033,33 TL yıllık izin alacağına hükmedilmesi hatalıdır.
3- Davalının dava açıldıktan sonra yaptığı kıdem tazminatı ödemesi ve davacı vekilinin ıslah dilekçesindeki ödenen miktar fesih tarihinden ödeme tarihine kadar faiz işletilmesi talebinin değerlendirilmemesi hatalıdır.
4- Hükmedilen miktarların net- brüt olup olmadığının kararda belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 19.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.