Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/3529 Esas 2020/5509 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3529
Karar No: 2020/5509
Karar Tarihi: 23.12.2020

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/3529 Esas 2020/5509 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz edildiği ve incelendiği belirtiliyor. 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği kabul edilerek, suçun sanıklar tarafından işlendiği ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, suçu birlikte işleyen sanıkların yargılama giderlerine ilişkin kararında eksiklik bulunduğu ve CMK'nın ilgili maddesine aykırı karar verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle hükümler karar isteğine aykırı olarak bozulmuştur. Sanıklardan toplam 436 TL yargılama giderinin sorumlu oldukları oranda ayrı ayrı alınmasına hükmedilerek diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümler düzeltilerek onanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri; 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesidir.

6. Ceza Dairesi 2018/3529 E. , 2020/5509 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı biçimde "eşit tahsiline" biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılarak yerine "Sanıklardan neden oldukları toplam 436 TL yargılama giderinin sorumlu oldukları oranda ayrı ayrı alınmasına" tümcesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.