Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7153 Esas 2014/12861 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7153
Karar No: 2014/12861
Karar Tarihi: 27.05.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7153 Esas 2014/12861 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi ve sürücü belgesinin geri alınmasına hükmetti. Sanık müdafii kararı temyiz etti. Dosya incelenerek, sanığın kusurunun alt sınırdan uzaklaşılmaması gerektiği ve sürücü belgesinin geri alınma süresine ilişkin itirazların yerinde olmadığı sonucuna varıldı. Ancak, taksirli suçlar açısından güttüğü amaç ve saikin ceza tayininde dikkate alınamayacağı hususunun gözetilmediği belirtildi ve hüküm BOZULDU. Kanuna aykırı olan hüküm, düzeltilebileceği için hüküm fıkrasındaki ilgili ibare çıkarılarak hükümdeki diğer usul ve kanuna uygun bulunan hususlar aynen bırakıldı. Kararda yer alan kanun maddeleri TCK 89/1, 89/2-b-e, 62/1, 52/2-4 ve 53/6'dır.

12. Ceza Dairesi 2014/7153 E. , 2014/12861 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, ceza tayininde alt sınırdan uzaklaşılmaması gerektiğine ve sürücü belgesinin geri alınma süresine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “ kastın yoğunluğu, failin güttüğü amaç ve saik” ibaresinin hükümden çıkarılarak hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.