Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/14261 Esas 2015/15620 Karar Sayılı İlamı

İ.. K.. Mirasçıları; 1- F.. K.., 2- A.. K.. 3-V. K. 4-D. K. adlarına Av. E.. B.. ile 1- Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı adına Av. A.. Ç.. 2- A.. Y.. Mirasçıları; 1-B.. Y.. 2- G.. Y.. arasındaki dava hakkında Bakırköy 27. İş Mahkemesinin 24.06.2014 günlü ve 2013/104-2014/295 sayılı kararının, Dairemizin 23.01.2015 tarih ve 2014/21741-2015/1077 sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir.
Davacılar vekili tarafından, kararın düzeltilmesi istemiyle başvurulması üzerine, Bakırköy 27. İş Mahkemesi’nin 17.03.2015 tarihli ek karar ile talebin reddine ilişkin karar temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440 ve devam eden maddelerinde yer alan düzenlemeler itibariyle karar düzeltme (Tashihi Karar) istemi Yargıtay’ın (temyiz incelemesi sonucunda vermiş olduğu bazı) kararlarına karşı tanınmış bir kanun yolu olup, karar düzeltme talebi, bu kararı vermiş olan Yargıtay Dairesinde incelenip karara bağlanması gerekirken, yerel mahkemenin Yargıtay’ın yerine geçerek karar düzeltme isteminin reddine karar vermiş olması, usul ve yasaya aykırıdır.
Açıklanan nedenlerle mahkemenin 17.03.2015 tarihli red kararlarının bozularak ortadan kaldırılmasına ve işin esastan incelenmesinde;
Davacılar vekili karar düzeltme talep etmiş ise de, Dairemizin kararında maddi hata bulunmamaktadır. Davacılar vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin olarak yapılan incelemede 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 8. maddesinin son fıkrası hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz. Bu bakımdan davacılar vekilinin karar düzeltme başvurusunun reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle karar düzeltme isteminin REDDİNE, 05.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.