Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat
Hüküm : 1-Davacı ... yönünden tazminat talebinin reddi,
2-Davacı ... yönünden: 635,54 TL maddi ve 2.000 TL manevi tazminatın beraat kararı tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte,
3-Davacı ... yönünden: 504,60 TL maddi ve 3.500 TL manevi tazminatın beraat kararı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesi


Davacı ... mirasçılarının tazminat talebinin reddine ve davacılar ... ile ..."ın tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Davacılar ... ve ..."nin tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/191-2010/85 Esas, Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanıkların (davacıların) rüşvet alma suçundan beraatlerine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 14.04.2010 tarihinde kesinleştiği, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun’un 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacılar vekilinin eksik incelemeye, tazminat miktarlarına, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Davacı ... (mirasçıları) yönünden kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı mirasçılarının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;Davacı hakkında yapılan soruşturma sırasında üzerine atılı rüşvet alma eylemleri nedeniyle kanuna uygun olarak tutuklu kaldıktan sonra serbest bırakıldığı, yapılan yargılama sonunda Doğubayazıt Ağır Ceza Mahkemesinin 06.04.2010 tarihili kararı ile hakkındaki iki ayrı eylemin görevi kötüye kullanma suçuna dönüştüğü ve bu suç yönünden dava zamanaşımının dolması sebebiyle 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2. maddeleri gereğince düşme kararı verilmişse de, davacının usulsüz antrepo açılması karşılığı rüşvet alma eyleminden beraatine hükmedildiği anlaşıldığından, davacının tutuklanmasına konu olan bu suç ile ilgili olarak beraat kararı verilmesi nedeniyle 5271 sayılı Kanunda sayılan koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davası şartlarının gerçekleştiği, davacının haksız yere tutuklu kaldığı ve bu nedenle uğradığını iddia ettiği maddi ve manevi zararlarla ilgili olarak makul bir miktar tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı (mirasçıları) vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.