Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/358 Esas 2020/4852 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/358
Karar No: 2020/4852
Karar Tarihi: 10.11.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/358 Esas 2020/4852 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/512 Esas, 2019/281 Karar sayılı hükmün temyiz başvurusu İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedildi. Ancak sanığın müştekiyi beliyle omzuna dokunarak elini tutmaya çalışması şeklindeki fiziksel teması sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve Bakanlık vekilinin mahkemece yapılan tebligat sonrası davaya katılmaması nedeniyle lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapıldığı için istinaf başvurusunun kabul edilmesi ve mahkeme kararının BOZULMASINA karar verildi. Kanun maddeleri olarak, CMK'nın 298. maddesi (temyiz hakkının bulunmadığı haller) ve 302/2-4. maddeleri (hükümlerin esastan veya usulden bozulması) belirtilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2020/358 E. , 2020/4852 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.06.2019 gün ve 2018/512 Esas, 2019/281 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Müşteki Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesinde yapılan yargılama sırasında usulüne uygun şekilde yapılan tebligata rağmen duruşmalara gelerek kamu davasına katılmayan Bakanlık vekilinin Bölge Adliye Mahkemesince kurulan hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki samimi anlatımları, savunma ile tüm dosya kapsamına göre ilk derece mahkemesince sanığın olay günü yolda gördüğü mağdurenin beliyle omzuna dokunarak elini tutmaya çalışması şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve müşteki Bakanlık vekilinin mahkemece yapılan tebligat sonrası davaya katılmaması nedeniyle lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 30.10.2019 gün ve 2019/2760 Esas, 2019/2079 Karar sayılı vaki istinaf talebinin esastan reddine dair yönelik 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.