MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Mersin 1. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 13/02/2018 tarih ve 2015/612-2018/84 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalının taşımasını üstlendiği ve C-2 yetki belgesinde kayıtlı çekici ve dorsenin Mersin Serbest Bölgesi’nden Irak’a taşımak için yüklediği iç cevizin yurt dışına çıkarılmadığını, gönderene iadesinin de yapılmadığını, Mersin Serbest Bölge Gümrük Müdürlüğü’nün talebi üzerine müvekkilinin gümrük beyannamesinde taşımaya teminat veren konumunda olmasından dolayı 67.644,92 TL gümrük vergisi, 2.249,64 TL KDV ve 16.367,49 TL gecikme zammı olmak üzere toplam 86.262,05 TL kamu zararını karşılamak zorunda kaldığını ileri sürerek 86.262,05 TL’nın 26.11.2007 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin dava konusu uyuşmazlıkta taşıyan konumunda olmadığını, taşımada kullanılan araçların maliki ya da işleteni olmadığını, davacının müvekkili ile taşıma ilişkisi kurulduğunu ve iddia edilen malın müvekkiline teslim edildiğinin ispatlaması gerektiğini, dava konusu eşyanın yurt dışı edilmemesinin malın sahibi ...’tan kaynaklandığını, davacının teminat konusundaki anlaşmayı da bu şahısla yaptığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; dava konusu malların 34 EYU 37 / 34 V 0872 plakalı araçla taşındığı, bu aracın davalının C-2 karnesine kayıtlı ve işletmesi altındaki araçlardan olduğu, davalı ile araç sahibi arasında 26.05.2003 tarihli süresiz kira sözleşmesi düzenlendiği, davalı şirketin sözleşmeyi taşımacı sıfatıyla imzaladığı, araç malikine aitkamyonun uzun süreliğine kiralandığı ve sonrasında bu araca ilişkin C-2 yetki belgesi alındığı, davalının somut olayda taşıyıcı sıfatının bulunduğu, davaya konu transit rejimi kapsamında yapılan ancak rejim hükümlerine aykırı bir şekilde yurt içinde bırakılan eşyaya ilişkin taşımanın davalının kiraladığı C-2 belgesine kayıtlı araçlar ile taşındığı, bu kapsamda taşımanın davalının sorumluluğu altında gerçekleştirildiği, davacının transit rejim hükümlerinin ihlali nedeniyle beyanname muhteviyatı eşyaların gümrük vergisi, resim ve harçları ile gecikme zammına karşılık 26.11.2007 tarihinde 86.262,05 TL ödediği, ihraç edilen malın kaybından davalının sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 86.262,05 TL’nın 26.11.2007 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziye tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve somut olayda davalının taşıyıcı sıfatının, mahkemece uyulan Dairemizin 19.12.2014 tarihli, 2014/13706 esas, 2014/20085 karar sayılı bozma ilamıyla belirlenmiş bulunmasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, taşımadan kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece, taşımanın davalının sorumluluğu altında gerçekleştiği ve yükün kaybından davalının sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, Dairemizin 19.12.2014 tarihli 2014/13706 esas, 2014/20085 karar sayılı bozma ilamında davalının taşıyıcı sıfatının bulunduğu kabul edilerek buna göre değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Dosya arasında mevcut Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2008/235 esas 2014/1429 karar sayılı, 25.12.2014 tarihli ilamına göre davacının çalışanı ..., dava konusu taşımada görev alan diğer şahıslarla beraber anılan ceza davasında yargılanmış ve 4926 sayılı Kanuna muhalefet kapsamında kaçakçılık suçundan, suçu sabit görülerek mahkum edilmiş, fakat bilahare Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 11.03.2019 tarihli, 2017/11106 esas, 2019/27539 karar sayılı ilamıyla yerel mahkeme kararının bozulmasına, sanıklar hakkındaki davanın zaman aşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Bu durumda mahkemece, anılan ceza dava dosyasının iş bu dava dosyası arasına alınıp diğer tüm delillerle birlikte değerlendirilerek, davacının çalışanının, davalının C/2 yetki belgesi kapsamındaki araçlarının şoförleriyle birlikte yargılandığı da göz önüne alınarak, belirtilen yönde değerlendirme yapılıp hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, bu şekilde bir değerlendirme yapılmaksızın yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davalı yararına BOZULMASINA,ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.