Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/11833 Esas 2020/610 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11833
Karar No: 2020/610
Karar Tarihi: 21.01.2020

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/11833 Esas 2020/610 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müşteki tarafından medyumluk adı altında dolandırıcılık yapmakla suçlanmıştır. Sanığın müştekiyi din ve inançları istismar ederek dolandırdığı kanıtlanmıştır. Yapılan yargılamada, zincirleme suç hükümlerinin uygulamasına gerek olmayacağı, mahkumiyete yeterli delil bulunduğu ve takdiri indirim nedenlerinin uygulanmasının gereksiz olduğu sonucuna varılmıştır. TCK'nın 158/1-a, 43/1, 39/1, 52/2, 52/4, 53/1, 63. maddeleri gereği sanık mahkum edilmiştir.
TCK'nın 158/1-a maddesi, nitelikli dolandırıcılığı suç olarak tanımlamaktadır.
TCK'nın 43/1 maddesi, suçun işlenmesinde kusurlu olan kişileri cezalandırmaktadır.
TCK'nın 39/1 maddesi, bir suç işlendiğinde, suçun faili tarafından cezalandırılması gerektiğini belirtmektedir.
TCK'nın 52/2 maddesi, dolandırıcılık suçu işlendiğinde, cezanın artırılacağını düzenlemektedir.
TCK'nın 52/4 maddesi, dolandırıcılık suçu işlendiğinde, nitelikli hallerde cezanın artırılacağını belirtmektedir.
TCK'nın 53/1 maddesi, bir suç işlediğinde, suçun mağduru tarafından zarar gören kişilere

15. Ceza Dairesi 2017/11833 E. , 2020/610 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-a, 43/1, 39/1, 52/2, 52/4, 53/1, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, temyiz dışı sanık ..."in medyumluk adı altında müşteki ..."den paralarının tamamını alması şeklindeki eylemine, banka hesabını kullandırmak suretiyle yardım ettiği iddia edilen somut olayda; sanık savunması, baştan beri değişmeyen katılan-müşteki beyanları, 14. Ceza Dairesinin 06/04/2015 tarih ve 2014/12218 Esas 2015/5293 Karar sayılı ilamı, Türkiye İş bankasının 18/05/2011 tarihli yazısı ve tüm deliller bir arada değerlendirilerek, sanığın müştekiye yönelik dini inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle dolandırıcılık suçuna yardım ettiğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin, zincirleme suç hükümlerinin uygulamasının yerinde olmadığı, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığı ve takdiri indirim nedenlerinin uygulanmasının gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.