Hakaret - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/11591 Esas 2021/9000 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre; katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören ve CMK"nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve 24/02/2015 tarihli duruşmada sanıktan şikayetçi olduğunu belirten müştekiler ... ve ...’nın davaya katılmak isteyip istemedikleri sorulmamış ise de, temyiz dilekçesinin kapsamı karşısında, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca müştekiler ... ve ...’nın davaya katılan, avukatının da katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek, ayrıca sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığı hükmünün yalnızca katılan ...’a yönelik eylemi nedeniyle verildiği belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1- Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının niteliğine göre, kararlara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun da bu doğrultuda itiraz mercii tarafından değerlendirildiği,
Anlaşıldığından, sanıklar ... ve ... müdafisinin tebliğnameye aykırı olarak, belirtilen bu suça ilişkin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2- Sanık ... hakkında katılan ...’ya yönelik kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükmün temyizinde,
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
3- Katılan ...’a yönelik hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde ise;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Hakaret suçunun karşılıklı işlendiğinin kabul edilmesi karşısında, TCK"nın 129/3. maddesi gereğince "ceza verilmesine yer olmadığına" yerine "ceza vermekten vazgeçilmesine" şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, kararın ilgili kısmının "sanık hakkında TCK"nın 129/3. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına" biçiminde değiştirilmek suretiyle, tebliğnameye uygun olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 11/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.