MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret, yıllık izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini ücret alacaklarının ödenmemesi sebebi ile haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ücret, izin, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, açılan davanın kanuni dayanaktan yoksun olduğunu, fazla çalışma yapmadığını, hafta tatillerinde ve genel tatil günlerinde davacının çalışma yapmadığını, yıllık izinlerini kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, düzenlenen ilk bilirkişi raporunda, günlük oniki saat süren çalışmada birbuçuk saat ara dinlenmesi nazara alınarak, haftalık onsekiz üzerinden fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmış; ek bilirkişi raporunda ise günlük oniki saat süren çalışmada iki saat ara dinlenme süresi nazara alınarak haftalık onbeş saat üzerinden fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmıştır. Her iki raporda da hesaplanan tutardan 1/3 oranda takdiri indirim uygulanmıştır.

Dava kısmi dava olup, ıslah edilmemiştir.
Mahkemece, fazla çalışma ücreti alacağı bakımından, haftalık onbeş saat üzerinden fazla çalışma ücreti alacağının hesaplandığı ek bilirkişi raporuna itibar edilerek karar verilmiş ise de, dosya kapsamında ara dinlenme süresinin iki saat olduğunu gösterir delil bulunmamaktadır. Bu halde, fazla çalışma ücreti alacağı bakımından ilk bilirkişi raporuna itibar edilmesi gerekirken, ek bilirkişi raporuna itibar edilmesi hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine; 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.