Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/21226 Esas 2014/20434 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İstanbul 17. Aile Mahkemesi
TARİHİ :29.05.2014
NUMARASI :Esas no: 2014/146 Karar no:2014/362

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı (koca) tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece verilen “tarafların boşanmalarına” dair olan ilk hüküm, davalının temyizi üzerine Yargıtay’ca “davacı kadın lehine hükmedilen manevi tazminat miktarının fazla olması ve kadının yoksulluk nafakası talebinin reddi gerektiğinden” bahisle bu yönlerden bozulmuş, bozmanın kapsamı dışında kalan kısımlar ise onanmıştır. Karar düzeltme süresinin başvurusuz geçirilmesiyle, boşanma hükmü ile davacı yararına hükmedilen tedbir nafakası ve maddi tazminat kesinleşmiştir. Kesinleşen yönler hakkında bozmadan sonra yeniden hüküm kurulması doğru olmamıştır. Ne var ki, bu husus sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Ancak ilk hükümle, boşanma davasının kabulü nedeniyle davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmiş ve davacının yapmış olduğu yargılama giderlerinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Bozma sadece manevi tazminata ve yoksulluk nafakasına münhasırdır. Boşanmanın fer’isi niteliğinde olan bu istekler harca tabi olmadığı gibi kabul veya reddi halinde ayrıca vekalet ücretine hükmedilemez. İlk hükümle de davacı yararına vekalet ücreti takdir edilmiş ve yargılama giderleri hüküm altına alınmış ve bu yönler kesinleşmiştir. Hal böyleyken, bozmadan sonra davacı yararına yeniden vekalet ücreti takdir edilmesi ve bozma, davalının temyizi üzerine ve onun lehine olduğu halde, bozmadan sonraki yargılama giderlerinden davalının sorumlu tutulması usul ye yasaya aykırıdır. Ne var ki, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu bölümünün düzeltilmesi yönüne gidilmiştir (HUMK.md.438/7).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple, gerekçeli kararın hüküm fıkrasından 5 ve 7. bentlerin tamamen çıkartılmasına, hükmün bu bölümlerinin açıklanan şekilde DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.22.10.2014 (Çrş.)