Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2011/11448 Esas 2012/757 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Hazine ve Orman Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili, dava dilekçesinde sınırlarını bildirdiği ... köyü 264 ve 266 sayılı taşınmazların, yörede 1962 yılında yapılan tapulama çalışmaları sırasında davacıların murisleri ...-... vd. adına tespit edildiğini, Orman Yönetiminin itirazı üzerine Karakoçan Tapulama Mahkemesinin 1962/504-1964/396 ve 1962/506-1964/432 sayılı kararları ile orman niteliği ile tapulama harici bırakıldığını, ancak mahkemece hiçbir araştırma yapılmadan hüküm kurulduğunu ve kararın da usulüne uygun tebliğ edilmediğini, taşınmazlar üzerinde davacılar yararına kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğunu iddia ederek Medeni Yasanın 713. maddesi hükmüne göre davacılar adına tescilini istemiştir. Mahkemece, davanın kabulü ile dava konusu 264 ve 266 sayılı parsellerin ½ payının ... mirasçıları adına, ½ payının ... ve ... mirasçıları adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm Hazine ve Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medeni Yasanın 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazın tescili istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazlar Karakoçan Tapulama Mahkemesinin 1962/504-1964/396 ve 1962/506-1964/432 sayılı kararları ile orman niteliği ile tapulama harici bırakılmıştır. Tapulama Mahkemesinin kararı, tarafları için kesin hüküm oluşturduğu gibi yörede henüz orman kadastrosu da yapılmamıştır. Gerek Dairenin, gerekse Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun yerleşmiş içtihatlarına göre, orman niteliği ile tapulama harici bırakılan yerlerde kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğinin ancak orman tahdidi yapılıp taşınmazın tahdit dışında bırakılmasından sonra başlayacağı istikrar kazanmıştır. Bu nedenle taşınmazın zilyetlikle kazanılması mümkün olmadığı gibi; diğer taraftan Karakoçan Tapulama Mahkemesine konu olan davanın tarafları ile derdest dosyanın tarafları (önceki davanın davalılarının mirasçıları), hukuki sebepleri ve davanın konusu aynı olduğundan sözkonusu kararın eski HYUY’nin 237. maddesi ve yeni HMK’nun 303. maddesi gereğince kesin hüküm teşkil ettiğinde duraksamamak gerekir. Bu nedenle bu hüküm davacı ile davalı ... Yönetimini hukuken bağlar. Bundan ayrı 11.12.1959 gün ve 10/12 sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararıyla, İİK.nun 39 ve BK.nun 135/2. maddeleri gereğince "Aynî hakkı geçiren veya aynî hakkın kurulması hükmünü taşıyan ilâmların zamanaşımına uğramayacağı" açıktır.
Tüm bu hukuki ve somut olgular karşısında davanın reddine karar verilmek gerekirken, delillerin takdirinde hataya düşülerek davanın kabulü yolunda hüküm kurulması isabetsiz olup BOZMAYI gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Hazine ve Orman Yönetimi"nin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 01/02/2012 günü oybirliği ile karar verildi.