MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 3. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20/04/2017 tarih ve 2014/230 Esas - 2017/392 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi’nce verilen 28/02/2018 tarih ve 2017/817-2018/147 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; uluslararası kara taşımacılığı yapan müvekkilinin yapacağı taşımalardan doğan risklerini davalı nezdindeki CMR sorumluluk sigortası poliçesi kapsamında teminat altına aldığını, müvekkilinin 25.12.2010 ve 06.01.2011 tarihleri arasında İstanbul"dan-Leıcester (İngiltere)"ye yapmakta olduğu taşımada hırsızlık yaşanarak bir kısım malların çalındığını, olayın davalıya ihbar edildiğini ve yapılan eksper incelemesi sonucunda 66.698,98 TL değerindeki emtianın çalınmış olduğunun belirlendiğini, davalının poliçenin 5.13.maddesinde yer alan düzenlemeyi gerekçe göstererek poliçe teminatı dışında kaldığı gerekçesi ile ödeme yapmadığını, meydana gelen zararın tazmini istemiyle hak sahibi gönderici dava dışı şirket tarafından müvekkili aleyhine Bakırköy 15.Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/32 E.sayılı dosyası ile dava açıldığını, anılan davanın davalıya ihbar edildiğini ve müvekkilinin taşıma sırasında meydana gelen zararı ödemeye mahkum edildiğini, toplam 137.261,85 TL ödediğini, davalının sorumluluk sigorta poliçesinde kapsamında taşıma sırasında meydana gelen zararlardan sorumlu olduğundan anılan 137.261,85 TL"nin rücuen davalıdan tahsilinin gerektiğini ileri sürerek 137.261,85 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; zaman aşımı itirazında bulunarak dava konusu olayın 05.01.2011 de gerçekleştiğini, olayın sigorta sözleşmesinin 5.13 maddesinde belirtildiği şekilde gerçekleşmiş olması nedeniyle teminat dışı kaldığını, davacının taşınmak üzere kendisine teslim edilen emtiayı varma yerine ulaştırmada müşterisine, gerekli ve yeterli tedbirleri almak konusunda müdebbir bir tacir gibi davranmada sigortacısına karşı sorumlu olduğunu, müvekkilinin sadece objektif kusuru teminat altına aldığını, meydana gelen olaydaki davacının objektif kusuru aşan ağır kusurunun teminat altına almadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; olay anında teslim gerçekleşmediğinden konaklama halinin söz konusu olduğu, taşıyıcının sorumluluğunun devam ettiği, araç şöförünün emtianın bulunduğu aracı bekçili, güvenlikli yahut IRU tarafından belirlenmiş park yerine park etmediği, keza aracın “brandalı” olduğu ve emtiaların çadırın kesilmesi sureti ile alındığı, brüt ağırlığı 3 tonun üzerinde olan 272 kolinin kısa süre içinde güvenlikli bir park yerinden çalınmış olmasının hayatın olağan akışı ile bağdaşmadığı, davacının sigorta poliçe hükümlerine göre davalıdan tazminat talep etme hakkının bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davacı vekilinin istinaf başvurusunun, hırsızlık olayının gerçekleştiği yerin alıcı şirket binasının önü olduğu, yükün alıcıya teslim edilmediği, taşıyıcının sorumluluğunun devam ettiği, taraflar arasındaki sigorta poliçesinin 5.13/2 maddesinde bekçili güvenlikli park yerinde ya da IRU tarafından belirlenmiş park mahallerinde konaklama yapılmadığı hallerde oluşan hasarın teminat dışı olduğunun düzenlendiği, ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.