Danıştay 9. Daire 2019/5122 Esas 2021/1972 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5122
Karar No : 2021/1972

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü-…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Belediye Başkanlığı - …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :Davacı adına yargı harcının tahsili için düzenlenen … tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davada Danıştay Dokuzuncu Dairesince vekalet ücreti yönünden verilen bozma kararına uymak suretiyle davacı lehine vekalet ücretine hükmeden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi'nin 15. maddesi uyarınca davacı lehine vekalet ücretinin yarısına hükmedilmesi gerekirken tamamına hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan bozma sebeplerinden birinin varlığı halinde mümkündür
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı hükme bağlanmıştır.
Maddenin gerekçesinde ise, madde ile temyiz incelemesinde sadece maddi hatalarda değil, aynı zamanda yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıklarda da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi, kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozma kararları verildiği, bunun mahkeme tarafından tekrar karara bağlandığı ve yine bu kararlara karşı yeniden kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle hem zaman hem de emek kaybına neden olunduğunun görüldüğü, bu suretle esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.
Dava dosyasının incelenmesinden, davalı idare tarafından verilen birinci savunma dilekçesinde ödeme emrinin 17/12/2015 tarihli düzeltme fişleri ile terkin edildiğinin bildirildiği, dava konusu edilen ödeme emrinin davacı adına düzenlenmediği, davacının hak ve menfaatini etkilemediği ve hukuki durumunda bir değişiklik meydana getirmedigi gerekçesiyle davanın ehliyet yönünden reddine karar veren ve davalı lehine vekalet ücretine hükmeden Vergi Mahkemesi kararının davacı tarafından vekalet ücreti yönünden temyiz edilmesi üzerine Danıştay Dokuzuncu Dairesince, "Her ne kadar, dava ehliyet ret ile sonuçlanmış ise de davalı idarece yanlış düzenlendiği kabul edilen dava konusu ödeme emrinin mahkeme kararından önce iptal edildiği, davalı idare tarafından ödeme emri hatalı düzenlenip dava açılmasına sebebiyet verildiğinden, vergi mahkemesince verilen ehliyet ret kararı nedeniyle davalı idare lehine hükmedilen vekalet ücretinde hukuka uyarlık bulunmamaktadır." gerekçesiyle bozulması üzerine Vergi Mahkemesince, bozma kararına uyulduğu belirtilerek bu defa davacı lehine 2019 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.512,00 TL vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmıştır.
Danıştay bozma kararından sonra, bu karara uyularak verilen mahkeme kararlarının temyizen incelenmesi, usulü müktesep hak ilkesi gereği bozmaya uygunlukla sınırlı yapılabilecektir. Dairemizce yukarıdaki yazılı gerekçeyle verilen 26/02/2018 tarih ve E:2016/15583, K:2018/1055 sayılı bozma kararına uyularak verildiği belirtilen Vergi Mahkemesi kararında davalı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmeyerek bozma kararına bu kısım yönünden uyulmuş ancak bu kez davacı lehine vekalet ücretine hükmedildiği görülmüştür. Anılan bozma kararındaki esaslara uygun olmadığı anlaşılan bu durum her ne kadar bozma nedeni ise de, yapılan yanlışlığın giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden ve yanlışlık, düzeltilmesi mümkün eksiklik niteliği taşıdığından, işbu temyiz istemine konu kararın hüküm fıkrasındaki, "davanın açılmasına sebebiyet verdiğinden dolayı A.A.Ü.T. uyarınca 1.512,00-TL vekalet ücretinin davalı idare tarafından davacıya ödenmesine" ibaresinin sonucu itibarıyla dava ehliyet retle sonuçlandığından, "davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi" şeklinde değiştirilmesi suretiyle kararın düzeltilerek onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin kabulüne,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının yukarıda belirtildiği şekilde düzeltilerek ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.