MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 11.05.2009 gününde verilen dilekçe ile kadim arkın kadastro paftasında gösterilmesi ve elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 08.12.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ve müdahil davacılar, 104 ada 1 parselden geçen kadim arkın tespiti ile paftasına işlenmesine ve davalıların kadim arka elatmasının önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 104 ada 1 parsel sayılı taşınmazdan TMK 742. Maddesi gereğince doğal olarak akan su arkının bulunduğundan bahisle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta; kadim ark bulunduğu iddiası kanıtlanamamıştır. Tanık ve mahalli bilirkişi beyanlarında bu arkın en fazla 30 yıl süreyle kullanılageldiği ifade edilmiştir. Kadimlik iddiasının kanıtlanabilmesi için dava konusu arkın öncesi bilinmeyen bir tarihten bu yana yerinde mevcut olduğunun ve davacılar tarafından kullanılmakta olduğunun açıkça ortaya konulması gerekir. Mahkemece, ispatlanamayan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 31.01.2012 tarihinde oy birliği ile karar verildi.