Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2011/16164 Esas 2012/110 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Dava dilekçesinde; tarafların 1998 yılında evlendikleri müşterek çocuklarının 11 yaşında olup davacı anne ile yaşadığı, davalı eşin uzun süre önce davacıyı terkedip başka bir kadınla yaşadığı, bu arada davacı aleyhine açtığı boşanma davasının reddedilip kesinleştiği, müşterek hayatın yeniden kurulamadığı, davacı ve ortak çocuğun ise nafakaya ihtiyacı olduğu ileri sürülerek, aylık 300"er TL tedbir nafakasına hükmedilmesi istenilmiştir.Mahkemece davanın kısmen kabulüyle davacı ve çocuk için ayrı ayrı 75"er TL nafakaya hükmedilmiş, verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.Ancak, nafakanın miktarı tayin edilirken davalının ödeme gücü yanında ortak çocuğun yaşı, okul durumu ve genel ihtiyaçlarının da nazara alınması gerekir. Ayrıca davacının ev hanımı olup, herhangi bir gelirinin olmadığı da dikkate alınmalıdır. Bu hususlar gözetildiğinde takdir edilen nafaka miktarları az olup, hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır.Mahkemece, davalının ödeme gücü ile orantılı olmak üzere davacı ve müşterek çocuk için daha yüksek bir miktarda nafakaya hükmedilmelidir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.