MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanığın, katılan yerine imza atarak sahte kira sözleşmesi düzenleyip elektrik aboneliğini üzerine almak için DEDAŞ’a verdiği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın kira sözleşmesinde belirtilen adreste zaten kiracı olarak oturması, sanığın ev sahibinin ... isimli kişi olduğunu ve bu kişi ile o tarihten yedi yıl kadar önce bir emlakçıda kira sözleşmesi imzaladığını, bu tarihten sonra bir daha kira sözleşmesi imzalamadığını, birikmiş elektrik borçlarının olması sebebiyle ev sahibi olan ...’nin elektrik aboneliğini üzerine almasını istediğini, kendisinin de elektrik faturası ve kimlik fotokopisi ile DEDAŞ’a giderek elektrik aboneliğini üzerine aldırdığını, kendisinden başka belge istenmediğini, katılanı tanımadığını, hiç görmediğini, tarihten yaklaşık üç ay önce kendi oğlu olan ... ile katılanın avukatı olan ...’in bir kira sözleşmesi düzenlediklerini, suça konu kira sözleşmesini kendisinin düzenlemediğini, üzerindeki kendi adına atılı olan imzanın kendi imzası olmadığını savunması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından;
a) Sanığın oğlu ... ile katılanın avukatı arasında, şikayet tarihinden kısa bir süre önce kira sözleşmesi yapılıp yapılmadığının, kira sözleşmesi yapılırken sanığın kimlik fotokopisini verip vermediğinin tespiti için ... ile suç konusu kira sözleşmesinde kefil olarak imzası bulunan ...’in tanık olarak dinlenmesi,
b) Suç konusu kira sözleşmesi üzerindeki yazı ve imzaların sanığın ve oğlu olan ...’un elinden çıkıp çıkmadığının tespiti için resmi bir kamu kurum ya da kuruluşundan rapor aldırılması,
Toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilerek, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile sanığın mahkûmiyetine hükmolunması,
2- Kabule göre;
a) Sanık ile katılan arasında fiilen kira ilişkisinin varlığı veya söz konusu adresde kiracı olarak oturduğunun tespiti halinde, sanığın fiilinin TCK’nin 211. maddesinde tanımlanan “gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla sahtecilik” suçu kapsamında kalacağının gözetilmemesi,
b) TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/02/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.