Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21693 Esas 2014/12777 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/21693
Karar No: 2014/12777
Karar Tarihi: 26.05.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21693 Esas 2014/12777 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Sanık, temyiz etmiştir. Taksirli suçların cezasının belirlenmesinde, failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile işlendiği yer ve zaman dikkate alınarak, hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın tam kusurlu olduğu göz önüne alındığında, temel ceza avak olan asgari hadden belirlenmesinde yasal bir hata yapılmamıştır. Temyiz itirazları reddedilse de, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçelerinin kullanılamayacağı vurgulanarak, hükmün kanuna aykırı olduğu ve bozulması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir hata olduğu için, hükmün \"failin güttüğü amaç ve saiki\" kısmının çıkarılması suretiyle düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri olarak da TCK\"nın 85/1, 62, 50/4,1-a, 52/2-4, 53/6 maddelerine değinilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2013/21693 E. , 2014/12777 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4,1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tam kusurlu olan sanık hakkındaki temel cezanın asgari hadden belirlenmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sübuta ve erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki “ failin güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.