Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/3187 Esas 2022/2356 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : Hazine, Orman İdaresi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... vekili, 06.02.2007 tarihli dava dilekçesi ile, sınırlarını bildirdiği taşınmazın kadastro tespiti sırasında taşlık ve çalılık olması nedeniyle tespit harici bırakılan yerlerden olduğunu, müvekkili olan davacının taşınmazı 1974 yılından itibaren imar ihya ederek nizasız fasılasız malik sıfatı ile kanunun öngördüğü zamanaşımı süresince kullandığını belirterek, taşınmazın davacı adına tapuya tescil istemiyle dava açmıştır.
Davalı Hazine vekili cevap dilekçesinde ve sair beyanlarında özetle, davanın reddini savunarak, ayrıca red edilen kısmın 4721 sayılı TMK'nin 713. maddesinin 6. fıkrası gereğince Hazine adına tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, dava konusu taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesiyle davanın reddine, 28.11.2007 tarihli fen bilirkişilerinin rapor ve krokisinde A harfi ile işaretlenen sarı renkli 1387,00 m2 yüzölçümlü ve aynı krokide B harfi ile işaretlenen sarı renkli 19043,00 m2 yüzölçümlü taşınmazların orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından esasa ve vekalet ücretine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medeni Kanun'un 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz taşınmazın tesciline ilişkindir. Dava konusu taşınmazın bulunduğu yerde tapulama çalışmalarının 26.09.1956 tarihinde kesinleştiği, dava konusu taşınmaz taşlık ve çalılık olması nedeni ile tescil harici bırakıldığı ve dava tarihinden önce orman kadastrosu yapılmadığı anlaşılmaktadır.
1. Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, yapılan yargılama ve uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Ancak, davanın niteliğine göre, aynı nedene ve hukuki sebebe dayalı davanın reddine karar verilmesi halinde davada yasal hasım konumunda olan Orman İdaresi ve Hazine lehine tek maktu vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru değildir.
Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK'nin ek geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK'un 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 5. ve 6. bentlerinin hüküm yerinden çıkartılarak yerine 4. bent olarak "Davalılar Orman Yönetimi ve Hazine kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 792,00 TL nisbi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine" ibaresinin yazılmasına, hükmün 1086 sayılı HUMK'un 438/son maddesi uyarınca düzeltilen bu şekli ile ONANMASINA, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince ... ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 15.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.