Nitelikli mala zarar verme - görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/1180 Esas 2019/3947 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik İçişleri Bakanlığı vekili ve sanık müdafinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi İçişleri Bakanlığı"nın gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMUK.nun 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Şikayetçi İçişleri Bakanlığı"nın davadan haberdar edilip delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle CMK.nun 233/1 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, şikayetçi İçişleri Bakanlığı vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
2) Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine hakaret suçlarından kurulan hükme yönelik Cumhuriyet Savcısı ve sanık müdafinin temyiz istemlerinin incelenmesinde ise,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığın direnme ve hakaret fiillerini aynı eylemle birden fazla mağdura karşı gerçekleştirdiği halde, cezasından TCK.nun 43/2. delaletiyle 43/1. madde uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Tekerrüre esas alınan "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünün kesinleşmesinden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla TCK.nun yapılan değişikliğe göre 191. maddesi uyarınca verilmiş uyarlama kararı olup olmadığı, denetimli serbestlik tedbirine uymama sebebi ile dosya ele alınıp yeni bir mahkumiyet kararı kurulup kurulmadığı araştırılıp, sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı yönünden mahkemesince değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.