Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/349 Esas 2020/5489 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında yağma ve kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümlerine karşı katılan ...’nın temyiz talebinin incelemesinde;
Katılan ...’nın 18.11.2013 tarihli dilekçe ile 23.12.2013 tarihli oturumda sanık ... hakkında şikayetinden vazgeçtiğini ifade ettiği, vazgeçtikten sonra ise tekrardan şikayetçi olamayacağı dikkate alındığında, sanık ... hakkında verilen hükümlere temyize hak ve yetkisi bulunmadığından, mağdurun temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kasten yaralamaya ve yağmaya azmettirme suçlarından verilen beraat ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan ... ve sanık ... müdafiinin temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
Katılan ...’nın özde değişmeyen istikrarlı iddiaları ve tüm dosya kapsamına göre; sanık ...’un, katılan ...’dan olan alacağını almak amacıyla arkadaşları sanıklar ... ve ... ile anlaştığı, olay tarihinden önce sanıklar ... ve ...’un katılana “imzalamazsan arabayı elinden alırım, seni döverim” diyerek boş kağıda imza attırdığı, olay günü ise sanıklar ... ve ...’ın katılanı borcunu ödemesi hususunda darp ettikleri, bu nedenle katılanın 14.05.2013 tarihli adli tıp raporuna göre “...kişinin yaşımını tehlikeye sokan bir durum olduğu ve birden fazla kırık olması nedeniyle şahısta saptanan kırıkların müştereken hayat fonksiyonlarını orta (3) derecede etkileyecek nitelikte...”, Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2. İhtisas Kurulu’nun 07.11.2014 günlü raporuna göre ise “...organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesi niteliğinde herhangi bir anatomik eksiklik veya fonksiyonel bozukluk tespit edilmediği...” şeklinde yaralandığının anlaşılması karşısında; sanık ...’un eyleminin hukuki alacağını tahsil etmek amacıyla yağma suçunu, sanık ...’ın ise yağmaya teşebbüs ve kemik kırığına neden olacak şekilde yaralama suçunu oluşturduğu oluşturduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması,
Uygulamaya göre de;
Sanık ... hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı Yasa’nın 86/1, 87/1-d madde ve fıkraları uyarınca tayin olunan 4 yıl 20 ay hapis cezasından 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim uygulanırken hesap hatası yapılarak 4 yıl 4 ay 20 gün yerine 3 yıl 16 ay 20 gün hapis cezası belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve katılan ...’nın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme kısmın uygun olarak BOZULMASINA, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.