Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/1873 Esas 2011/1655 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/1873
Karar No: 2011/1655
Karar Tarihi: 20.09.2011

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/1873 Esas 2011/1655 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Akyazı Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiş ve yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmiştir. Yasa yoluna başvuru konusunda, gereken açıklama ve uyarıların yapılmaması nedeniyle temyiz süresi başlangıcının gösterilmediği belirtilerek, kararın yok hükmünde olduğu kabul edilmiştir. Ancak, TCK'nun 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. madde gözetilerek 53/1-c madde uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilerek, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- T.C. Anayasası'nın 40/2 maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nın 34/2 ve 232/6. maddeleri
- 5237 Sayılı TCK'nun 53/1. maddesi ve 53/3. maddesi
- 5320 Sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 Sayılı CMUK'nun 322. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/1873 E. , 2011/1655 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yasa yoluna başvuru konusunda,temyiz süresinin başlangıcı gösterilmeyerek , T.C.Anayasası’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2 ve 232/6.maddelerinde öngörülen yöntemlere uygun olarak gerekli açıklama ve uyarıların bulunmadığından Akyazı Asliye Ceza Mahkemesince verilen 24/04/2007 gün ve 2007/37 değişik iş sayılı red kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılanı incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3.maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3.maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ tümcesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/09/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.