Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/217 Esas 2017/679 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2017/217
Karar No: 2017/679
Karar Tarihi: 05.04.2017

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/217 Esas 2017/679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 1. İş Mahkemesi'nde işçilik alacağı davası görülmüş ve mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ve Yargıtay 7. Hukuk Dairesi tarafından bozulmuştur. Yeniden yapılan yargılama sonucunda mahkeme önceki kararında direnmiştir. Davalı vekili direnme kararını temyiz etmiştir. Temyiz süresi ve usulüne ilişkin açıklamalar yapıldıktan sonra kararda eksiklik olduğu ve temyiz dilekçesinin davacıya tebliğ edilmediği görülmüştür. Bu nedenle dosyanın mahkemesine geri çevrilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- İş Mahkemeleri Kanunu'nun eski hali olan 5521 sayılı kanunun 8. maddesi
- Geçici 3. madde atfıyla uygulanan HUMK'nın 433/1. maddesi

Hukuk Genel Kurulu 2017/217 E. , 2017/679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/03/2016
NUMARASI : 2016/531-2016/579

Taraflar arasındaki “işçilik alacağı” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Diyarbakır 1. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 19.01.2015 gün ve 2014/1390 E., 2015/74 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 30.11.2015 gün ve 2015/14699 E. 2015/23506 K. sayılı ilamı bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davalı Vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece kararda direnilmiş, direnme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30/1/1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 2/3/2005 tarih ve 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki 8. maddesine göre belirlenmekte ise de, temyiz usul ve işlemlerinde 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın hükümleri uygulanmaktadır.
Her ne kadar uygulamada iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de gerek iş hukuku mevzuatında gerekse de HUMK’nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmadığı açıktır. Bu nedenle 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçelerinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede;
Davalı vekiline ait temyiz dilekçesinin davacı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davalı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davacı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir.
Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.

S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 05.04.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.