MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işveren nezdinde 12.10.2001 – 14.05.2014 tarihleri arasında, en son İç Anadolu Bölge Müdürü olarak çalıştığını, davacının 28.05.2013 tarihinde kalp krizi geçirdiğini ve %100 malul olduğunu, iş akdinin bu nedenle işveren tarafından sona erdirildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile birkısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iki dönem halinde çalıştığını, 2001-2006 dönemi çalışmasının istifa ile sona erdiğini ve bu döneme ilişkin hak ve alacaklarının ödendiğini, 2008-2013 döneminde ise serbest pazarlama elemanı olarak çalıştığını, davacının kalp rahatsızlığı nedeni ile 2013 yılında çalışmadığını, işine daha fazla devam edemeyeceğini bildirmesi üzerine iyi niyetle kıdem tazminatının taksitler halinde ödendiğini, davacının diğer talep konusu alacaklara da hak kazanmadığını ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı 12.10.2001-14.05.2014 tarihleri arasında çalıştığını ileri sürmüştür. Davalı ise davacının iki dönem çalışması olduğunu, 12.10.2001 yılında başlayan ilk dönem çalışmasının 30.09.2006 tarihinde istifa ile sona erdiğini, bu döneme ilişkin davacının tüm hak ve alacaklarını aldığını, 2008 yılında yeniden çalışmaya başladığını savunmuştur. Mahkemece, davacının yalnızca 09.01.2007-14.05.2014 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilerek işçilik alacakları hesaplanmıştır. Dosya kapsamındaki hizmet döküm cetveline göre, davacının, ilk olarak 12.10.2001 tarihinde davalı nezdinde çalışmaya başladığı, davalının iddia ettiğinin aksine 30.09.2006 tarihinde işten çıkışı yapılmaksızın 09.01.2007 tarihinde yeniden işe girişinin bildirildiği, davacının ara dönemde başkaca çalışması olmadığı anlaşılmaktadır. Dava dilekçesi ekinde yer alan ve davalı tarafından sahtelik iddiası ileri sürülmemiş olan 25.04.2014 tarihli belgede de, davacının 12.10.2001 tarihinden itibaren çalıştığı ifade edilmiştir. Davacı tanıkları da davacının 2001 yılından itibaren çalıştığını beyan etmişlerdir. Tanık beyanları, sosyal güvenlik kurumu kayıtları, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere göre davacının 12.10.2001-14.05.2014 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilerek işçilik alacaklarının buna göre hesaplama yapılması gerekirken yazılı şekilde kabul hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 13.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.