Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/1635 Esas 2019/2595 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1635
Karar No: 2019/2595
Karar Tarihi: 28.02.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/1635 Esas 2019/2595 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezası ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan tayin edilen 3.000,00 TL adli para cezası kesinleşmiştir ve temyizi mümkün değildir. Sanığın hırsızlık suçu hakkındaki temyiz talebi de reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesinin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik iptal kararlarının infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği kararı bu davanın da kapsamına girmektedir. Kanunlar: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.

17. Ceza Dairesi 2018/1635 E. , 2019/2595 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
I-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan dolayı tayin edilen 3.000,00 TL adli para cezasına lişkin hükümlerin, cezaların türleri ve miktarları itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ..."nın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.