Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/54990 Esas 2014/5033 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/11/2011
NUMARASI : 2011/409-2011/1403
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, iş akdinin en son alt işveren olan A.. Peysaj Temizlik İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. tarafından tek taraflı ve haksız olarak sona erdirildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı belediye vekili, öncelikle zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının diğer davalının işçisi olduğunu, bu nedenle ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacağından diğer davalının sorumlu olduğunu, diğer davalı ile aralarında alt işveren asıl işveren ilişkisinin bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı A.. Peyzaj vekili, davacının 06/12/2006-01/01/2007 tarihleri ile 31/01/2010-01/03/2010 tarihleri arasında çalışmasının olmadığını, kıdem tazminatının işe giriş çıkış tarihleri arasından değil, toplam süreden hesaplanacağını, davacının istifa ederek iş akdini feshettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında hizmet süresine ilişkin ihtilaf vardır.
Davacı aralıksız çalıştığını iddia ederken davalı şirket, davacının aralıklı çalıştığını savunmuştur. Hizmet cetveli dökümüne göre de davacının 06/12/2006-01/01/2007 tarihleri ile 31/01/2010-01/03/2010 tarihleri arasında davalı şirkette çalışması görünmektedir. Hizmet süresini ve çalışma şeklini ispat külfeti üzerinde olan davacının dinlettiği tanıklar çalışma şekline ilişkin beyanda bulunmadığından davacı kesintisiz çalışma olgusunu ispat edememiştir. Bu itibarla mahkemece davacının kıdeminin hizmet cetveli dökümündeki çalışma şekli ve süresi doğrultusunda belirlenip alacakların hesabı gerekirken davacının aralıksız çalıştığının kabulü hatalı olup hükmün bozulması gerekmiştir.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.