Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/8695 Esas 2014/20216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İzmir 10. Aile Mahkemesi
TARİHİ :12.11.2013
NUMARASI :Esas no:2013/254 Karar no:2013/809

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından; davacı-davalı (koca)"nın davasında verilen boşanma hükmü ve fer"ileri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, taraflar eşit derecede kusurlu kabul edilerek boşanmaya karar verilmiş ise de, yapılan yargılama ve toplanan delillerden, davalı-davacı (kadın)"a atfedilen eylemlerden sonra tarafların barışıp birlikte yaşamaya devam ettikleri, bundan sonra, kadına atfı kabil boşanmaya neden olacak nitelikte somut bir kusurun da ispat edilemediği anlaşılmaktadır. Barışılmakla affedilmiş en azından hoşgörü ile karşılanmış olaylara dayanılarak boşanmaya karar verilemeyeceği gibi, ayrılık öncesi meydana gelen son olayda kadının “çocuğu alıp götüreceğim” şeklindeki beyanı da kusur olarak değerlendirilemez. O halde davacı-davalı (koca)"nın boşanma davasının ispatlandığının kabulü mümkün olmayıp reddine karar verilecek yerde yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 20.10.2014 (Pzt.)