Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/7139 Esas 2019/1651 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7139
Karar No: 2019/1651
Karar Tarihi: 19.02.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/7139 Esas 2019/1651 Karar Sayılı İlamı

Özet:

11. Ceza Dairesi'nin 2018/7139 E. ve 2019/1651 K. sayılı kararına göre, sanık Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Ancak karar, sanığın yokluğunda verildiği için sanığa tebligat yapılmıştır. Ancak tebligat usulsüz olduğu için sanık hakkında açılan kamu davası gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür. Sanığın suç tarihi itibariyle lehe olan 765 sayılı TCK'nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresi geçtiği için hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca yeniden yargılama yapılması gerekmediğinden, sanık hakkında açılan kamu davası düşürülmüştür. Kararda bahsedilen kanun maddeleri Türk Ceza Kanunu'nun 7, 5237 ve 765 sayılı maddeleri, Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddesi, Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi ve CMK'nin 223/8. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2018/7139 E. , 2019/1651 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen hükme ilişkin gerekçeli kararın, sorgusunda bildirdiği adresine yapılan tebligatın iadesi üzerine, gerekçeli kararın aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak bu adrese daha önceden tebligat yapılmadığından, belirtilen şekilde tebliğinin usulsüz olup, sanığın hükmü öğrenme ile yasal süresi içinde temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri hükmü karşısında; iddianame ile sanığa yüklenen 2004 takvim yılında "sahte fatura düzenlemek” suçunun, tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nin 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 19.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.