Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Olay gecesi 142 promil alkollü halde araç kullanan sanık meydana gelen olayda her nekadar tali kusurlu kabul edilmiş ise de; mağdurların ikisinin de nitelikli şekilde yaralandıkları gözetilip temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayini yerine alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik " gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi; sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi; yine sanık hakkında hükmedilen 6 ay 20 gün hapis cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulanan TCK nın 50/1-a maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, sanık ... hakkındaki hükmün 2 numaralı bölümünün “a” harfi ile gösterilen kısmındaki “güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılması, aynı bölümün “e” harfi ile gösterilen kısmındaki “hürriyeti bağlayıcı cezasının” ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK nın 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilerek ve para cezasına esas alınan tam gün sayısının 200 tam gün olarak belirlenmesi suretiyle“ ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.