Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/9124 Esas 2014/20201 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Küçükçekmece 5. Aile Mahkemesi
TARİHİ :14.11.2013
NUMARASI :Esas no: 2011/1114 Karar no:2013/863

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (kadın) tarafından, lehine hükmedilen nafakalar ve tazminatların miktarları ile ziynet talebinin reddedilen kısmı yönünden; davalı (koca) tarafından ise, kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar ile kabul edilen ziynet eşyalarının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle toplanan delillerden; davalı kadının da eşine ve eşinin ailesine hakaret ettiği anlaşılmakta ise de; mahkemenin de kabulünde olduğu üzere güven sarsıcı davranışta bulunan, eşini boşanacağını söyleyerek baba evine bırakan ve eşine kaba davranan davalı kocanın boşanmaya sebep olan olaylarda, kadına göre ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Toplanan delillerden; davalı kadının işçi olarak çalıştığı ve asgari ücret seviyesinde düzenli ve sürekli bir gelirinin bulunduğu, davalı kocanın ise asgari ücretin biraz üzerinde gelire sahip bulunduğu görülmektedir. Tarafların tespit edilen bu gelir durumlarına göre, ekonomik durumlarının birbirine yakın olduğu, davacı kadın yararına Türk Medeni Kanununun 175. maddesi koşullarının gerçekleşmediği anlaşılmaktadır. O halde, davacı kadının yoksulluk nafakası isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulü doğru görülmemiştir.
3-Düğünde takılan ziynet eşyası ve takı paraları, eşler arasında aksine bir anlaşma veya bu konuda yerel bir adet bulunmadıkça hangi eşe takılırsa takılsın eşlerden kadına ait sayılır. Bu fiili karinenin aksini iddia eden bunu kanıtlamalıdır. Davalı koca, bu karinenin aksini ispat edememiştir. O halde, davalı kocaya takıldığı bilirkişi raporu ile belirlenen yarım ve çeyrek altınlar ile takı parasına yönelik talebin de kabulü gerekirken; yazılı şekilde hatalı gerekçeyle reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1.bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Sevim"e geri verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Selahattin"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındıından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.20.10.2014 (Pzt.)